Communicatie

Had ik jullie al verteld hoe wij onderweg, 2 campers, met elkaar communiceren?
Henk, die van dingetjes houdt waar stekkertjes aan zitten, kwam een paar weken geleden thuis met.... een walkie talkie. Bereik 8km.
Het is vreselijk handig als er onderweg iets overlegd moet worden.
Maar ook in de amerikaanse supermarkten, je weet wel formaat 2xMakro 4x Miro,is het heel handig; we komen altijd met de juiste boodschappen thuis.
Waarschijnlijk worden we voor personeel aangekeken, haha.

Yvonne, die ook wel een beetje “ van de apparaatjes” is,heeft een mooi, klein, GPSje bij zich, dat ze ook voor haar wandeltochten gebruikt. Zij ziet van te voren waarde winkels enz zijn.
Het toppunt van deze communicatie hebben we vanmiddag, 8 april,meegemaakt.
Na wat gekraak via de walkie talkie horen we ineens de kreet... “Starbucks!”
Nou moet je weten dat we al een hele week zonder een fatsoenlijke kop koffie hadden doorgebracht!!
Op een perfecte manier leidde ze ons via de walkie/talkie ( wij reden voorop) van de highway af, een parkeerterrein op, nog een paar keer links en rechts af en we stonden voor de “coffyshop “
En zo komt het dat ik nu aan tafel in de camper zit om dit stukje te schrijven met Henk voor me achter het stuur en ik achter hem met vóór me een Starbucks!